Choreograaf en danser Joost Vrouenraets danste 28 kilometer de ‘Tour de Danse’ van Heerlen naar Maastricht en is bekend van dansgezelschap Gotra. Hij stelt: “Het beroep van choreograaf kan niet bestaan zonder samenwerking.”

“Ik doe álles in dit vak samen. Van het onderzoek tot het schrijven en de uitvoering van een stuk. Zonder dansers, lichtmensen, decorbouwers, componisten, managers en productieleiders ben ik nergens. Continu zijn we met elkaar aan het communiceren om samen tot een geheel te komen. Ik geloof er niet in dat je als leidinggevenden anderen kan opleggen wat ze moeten doen. Zeker niet in mijn vak, want ik werk met andermans lichaam, intelligentie en achtergrond. Dit betekent fysiek en technisch naar anderen luisteren. Wat gaat er in iemand om? Hoe voelt iemand zich écht?”
Joost nodigt mensen uit eerlijk te zijn. En kritisch. “Hopelijk nemen ze deze uitnodiging aan en verrast iemand me als deze reageert om mijn voorstel. Ík moet als choreograaf inspirerend zijn, maar het is ook belangrijk dat ik me láát inspireren. Het is namelijk lastig jezelf te verrassen vanuit je eigen denkpatroon. Alleen samen kom je verder dan het geijkte. Door zaken vanuit een ander perspectief te bekijken, krijg ik een andere textuur. Samenwerking creëert nieuwe kennis.” 

Eigen ego loslaten

Samenwerking vraagt wat Joost betreft om openheid, doorzetting, flexibiliteit en weten waar je voor staat zodat je niet volledig meegetrokken wordt in andermans idee. “De honger naar de kennis van iemand anders moet groot zijn.” Samenwerken betekent je ego loslaten. Wat Joost helpt om af en toe zijn eigen ego te parkeren, is vanuit een derde persoon te denken. “Zonder dat ik daarbij mezelf uit het oog verlies. Ik zoek eerlijkheid en openheid. Daar selecteer ik mensen op, want ik wil natuurlijk graag mensen om me heen verzamelen die iets nieuws naar de tafel brengen.”

Ik schrijf samen met iemand een stuk en vraag ze om binnen die kaders mee te onderzoeken en voorstellen te doen. Gaandeweg kunnen mijn kaders vervagen zolang we ons maar bewust zijn wat er in het proces gebeurt.” Joost verduidelijkt: “Ik zet een proces in gang, maar probeer wel te blijven sturen. De bestemming staat vast, maar de weg ernaar toe kan anders worden. Meestal niet kabbelend vooruit. Soms stroomopwaarts en soms komen we zelf rotsen tegen. Of een waterval. En soms vallen we helemaal droog. Mensen stappen gedurende de weg die we volgen op en af.”

Draagvlak creëren

“Mensen bewegen altijd, ook in gedachten. Het is belangrijk dat te blijven ontwikkelen, want dingen blijven altijd veranderen. Wil je mensen meekrijgen, dan moet je ze blijven voeden. Communicatie is van groot belang anders heb je geen draagvlak. Plezier in het werk is nodig. Ik zou geen mensen aan boord willen hebben die liever niet op de boot zitten. Ik zoek mensen die het avontuur aan willen, ook als ze het risico lopen op een nat pak. Onderweg kan van alles gebeuren, maar het is de kunst de boot niet te laten muteren.” 

Mastergraad choreografie

Voor Joost is dans een mogelijkheid het leven te proberen te begrijpen. “Dans is van en voor iedereen. Ik kan er mensen mee bereiken die anders misschien niet gehoord worden, maar het zijn geen levenslessen. Ik vier liever dingen groots dan dat ze in een klein gezelschap besproken worden.” 

Om zelf ook te blijven bewegen, is Joost gestart met een mastergraad in choreografie. “Terug naar de basis om vervolgens verder te ontwikkelen. Ik laat me nu uitnodigen in plaats van dat ik alles zelf organiseer.”